หลวงปู่ครูบาออ ปัณฑิด๊ะ

หลวงปู่ครูบาออ ปัณฑิด๊ะ สำนักสงฆ์พระธาตุดอยจอมแวะ อ.เชียงดาว จ.เชียงใหม่

ปัจจุบันวัตถุมงคลของท่านได้รับความนิยมอย่างมาก ตามประวัติท่านเป็นครูบาผู่เฒ่าที่มากด้วยวิชาขมังเวท เจ้าอาคมไทยใหญ่ ปลีกตัว เร้นกายอยู่ดอยสูง “ครูบาออ” รูปนี้ท่านเป็นที่เคารพศรัทธาจากประชาชนรัฐไทยใหญ่มาก

“เจ้าฟ้าแสงเชียน” เจ้าแผ่นดินรัฐฉานหรือไทยใหญ่ เป็นผู้สักสังวาลเพชรบนศรีษะท่านตอนอายุ 20 ปี เพราะโปรดที่นายออ ตอนนั้นเป็นทหารกล้า นำพากองทัพไทยใหญ่รบชนะข้าศึก โดยไม่เสียกำลังพลแม้แต่คนเดียว

จากคำบอกเล่าของท่าน “เจ้าปิ่นยา” พระสังฆราชไทยใหญ่เป็นผู้บวชให้เมื่อบวชแล้วท่านศึกษาอักขระ ตำราเลขยันต์ฉบับหอคำหลวง เจจบพุทธาคม จนได้รับการวางตัวเป็นพระมหาเถระองค์ต่อไป

ท่านเรืองวิชาตั้งแต่เป็นสามเณร ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ผู้ถูกเกณฑ์เป็นทหารไทยใหญ่ รบกับพม่า ทั้งกองร้อยรบไม่เคยแพ้ เพราะก่อนรบท่านทำน้ำมนต์และสักกระหม่อมให้เพื่อนทหารสู้กับศัตรู ปรากฏว่าปืนทหารพม่ายิงมาไม่ออกบ้างออกแต่ไม่ถูกบ้าง ลูกระเบิดตกใกล้ๆ ไม่ระเบิดบ้าง แม้ตอนนี้เจ้ายอดศึก ผู้นำไทยใหญ่ ก็เคารพนับถือท่านอย่างที่สุด

หลวงปู่ครูบาออ ปัณฑิด๊ะ ปัจจุบันอายุย่างเข้าได้ 97 ปี พรรษาที่ 63 พรรษา เจ้าสำนักสงฆ์พระธาตุดอยจอมแวะ ตำบล เมืองนะ อำเภอ เชียงดาว จังหวัด เชียงใหม่ อยู่ห่างจากตัวจังหวัดไปทางทิศเหนือโดยประมาณ 110 กิโลเมตร หลวงปู่ครูบาออ ปัณฑิด๊ะ ท่านเกิดวันอังคาร เดือน 12 ไทยใหญ่ตรงกับเดือนพฤศจิกายนของไทยเรา เมื่อปีพุทธศักราช 2461 ปีขาล ที่หมู่บ้านน้ำหน่อ ตำบล ปางผาง จังหวัดลายขำ ประเทศพม่า(รัฐฉานไทยใหญ่) บิดาเป็นกำนันชื่อนายจั่นดา มารดานางเห็งแปร มีพี่น้องร่วมกันทั้งหมด 30 คน หลวงปู่ครูบาออ เป็นคนที่ 9 ของครอบครัว ปัจจุบันพี่น้องได้เสียชีวิตไปหมดแล้ว คงเหลือแต่หลวงปู่ครูบาออท่านเดียวท่านยังมีหลานๆ อยู่ในตำบลเมืองนะ หลายคนในปัจจุบัน ท่านได้บรรพชาเป็นสามเณรตั้งแต่อานุ 7 ขวบ จนถึงอายุได้ 15 ปี เกิดสงครามโลกครั้งที่ 2 ท่านได้ลาสิกขาไปเป็นทหารร่วมรบกับกองกำลังทหารไทยใหญ่ ในฐานะผู้นำทัพ(เทียบเท่านายพลของไทย) พอปลดจากทหารแล้ว ท่านได้กลับมาอุปสมบทอิกครั้ง โดยมีเจ้าปิ่นยา สังฆราชของไทยใหญ่ บวชให้เมื่อราวปีพุทธศักราช 2497 ท่านเคร่งครัดในวินัยการปฏิบัติของสงฆ์เป็นอย่างยิ่ง ใช้ชีวิสันโดษสมมถะ เรียบง่ายและมีความมานะอดทนสูง ที่บนสำนักสงฆ์พระธาตุดอยจอมแวะไม่มีน้ำ ไม่มีไฟฟ้า ไม่มีชาวบ้านสักหลังคาเรือน แต่ท่านอยู่ได้ถือได้ว่าท่านเป็นพระเอกจิสุปะฐิปันโณที่น่าศรัทธาเลื่อมใสรูปหนึ่งเลยที่เดียว